ស្វែងយល់ពីចង្កោមសមត្ថភាពទាំង៨ នៃក្របខណ្ឌសមត្ថភាពអក្ខរកម្មឌីជីថល ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងព័ត៌មាន
រាជធានីភ្នំពេញ៖ ក្របខណ្ឌសមត្ថភាពអក្ខរកម្មឌីជីថល ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងព័ត៌មាន (អ.ឧ.ប.ព.) គឺជាក្របខណ្ឌដែលត្រូវបានបង្កើតឡើង ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការបន្ទាន់របស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក្នុងការកសាង «ពលរដ្ឋឌីជីថល» ដែលជាសសរស្តម្ភមួយទ្រទ្រង់ដល់ដំណើរការនៃការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច និងសង្គមឌីជីថលដ៏រស់រវើក។ ក្របខណ្ឌនេះ គឺជាស្ដង់ដារមូលដ្ឋានរួមមួយ ដែលអាចយកទៅប្រើប្រាស់ដើម្បីអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ឆ្លើយតបទៅនឹងកាលានុវត្តភាព និងបញ្ហាប្រឈមជាច្រើន ដែលកំពុងកើតមានឡើងដោយសារការវិវត្តឥតឈប់ឈររបស់បច្ចេកវិទ្យា។
ចង្កោមសមត្ថភាពនៃ អ.ឧ.ប.ព. ត្រូវបានបែងចែកជា៨ ដែលមានសមត្ថភាពសរុបចំនួន១១៤ និងមាន៣កម្រិត គឺមូលដ្ឋាន មធ្យម និងខ្ពស់។ ចង្កោមសមត្ថភាព អ.ឧ.ប.ព. ត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយមានមូលដ្ឋានលើការប្រៀបធៀបក្របខណ្ឌ ថ្នាក់តំបន់ និងសកលលោក និងការប្រជុំពិភាក្សា ការស្ទង់មតិ ការប្រឹក្សាយោបល់ និងសិក្ខាសាលាផ្ទៀងផ្ទាត់លទ្ធផលនិងផ្តល់យោបល់។ តើចង្កោមសមត្ថភាព ក្របខណ្ឌសមត្ថភាពអក្ខរកម្មឌីជីថល ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងព័ត៌មានទាំង៨នោះមានអ្វីខ្លះ? គឺ ទី១. អក្ខរកម្មព័ត៌មាន និងទិន្នន័យ គឺជាសមត្ថភាពក្នុងការស្វែងរក វាយតម្លៃ ប្រើប្រាស់ និងចែករំលែកព័ត៌មាន និងទិន្នន័យប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនៅក្នុងពិភពឌីជីថល។
ទី២. ប្រតិបត្តិការឧបករណ៍ឌីជីថល និងសុសវែរ គឺជាសមត្ថភាពក្នុងការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ឌីជីថល និងសុសវែរ ដើម្បីដំណើរការ និងគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធឌីជីថល ដូចជា បញ្ញាសិប្បនិម្មិត ប្លុកឆេន។ល។ ទី៣. អក្ខរកម្មប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ គឺជាសមត្ថភាពក្នុងការយល់ដឹង និងវិភាគសាររបស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ សមត្ថភាពនេះចាំបាច់សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងការទទួលព័ត៌មាន និងការចូលរួមនៅក្នុងសង្គមប្រជាធិបតេយ្យ។ ចំណេះដឹងផ្នែកប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរួមមានការយល់ដឹងអំពីតួនាទីនៃប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងសង្គម ការវាយតម្លៃខ្លឹមសារប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ការផលិត និងការចែករំលែកបទអត្ថាធិប្បាយដើម្បីឆ្លើយតបត្រឡប់វិញ។ ទី៤. ការប្រាស្រ័យទាក់ទង និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ គឺជាសមត្ថភាពក្នុងការទំនាក់ទំនង និងបង្កើតកិច្ច សហប្រតិបត្តិការការងារតាមប្រព័ន្ធអនឡាញប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនិងក្រមសីលធម៌ ស្របតាមលក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធឌីជីថល និងជំរុញការផ្ដល់យោបល់ផ្សេងៗពីអ្នកដទៃក្នុងបរិស្ថានឌីជីថល។
ទី៥. ការបង្កើតមាតិកាឌីជីថល គឺជាសមត្ថភាពក្នុងការបង្កើត និងចែករំលែកមាតិកាឌីជីថលប្រកបដោយក្រមសីលធម៌ និងការទទួលខុសត្រូវ ដូចជាការគោរពកម្មសិទ្ធិបញ្ញា និងការយល់ដឹងអំពីការប្រើប្រាស់អាជ្ញាបណ្ណច្នៃប្រឌិតផ្សេងៗ។ ទី៦. សន្តិសុខ និងសុវត្ថិភាព គឺជាសមត្ថភាពដែលបុគ្គលម្នាក់ៗអាចចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការរៀបចំបរិស្ថានឌីជីថលប្រកបដោយសុវត្ថិភាពនិងការទទួលខុសត្រូវ។ តាមរយៈសមត្ថភាពទាំងនេះ បុគ្គលម្នាក់ៗអាចចូលប្រើប្រព័ន្ធអនឡាញប្រកបដោយទំនុកចិត្ត អាចការពារខ្លួន និងអ្នកដទៃពីគ្រោះថ្នាក់នានា និងចូលរួមចំណែកក្នុងការបង្កើតនូវបទពិសោធឌីជីថលប្រកបដោយភាពវិជ្ជមាន និងបរិយាបន្នសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា។ ទី៧. ការដោះស្រាយបញ្ហា គឺជាសមត្ថភាពក្នុងការកំណត់ វិភាគ និងដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងភាពច្នៃប្រឌិត។ សមត្ថភាពនេះគូសបញ្ជាក់ពីសារសំខាន់នៃការយល់ដឹងអំពីហានិភ័យ លើប្រព័ន្ធអនឡាញការចូលរួមពីទស្សនៈផ្សេងៗគ្នា ការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាជាយុទ្ធសាស្ត្រ និងការប្រើប្រាស់ជំនាញឌីជីថល ដើម្បីបង្កើតបរិស្ថានឌីជីថលប្រកបដោយបរិយាបន្ន និងសមភាពសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា។
និង៨.ការសិក្សាពេញមួយជីវិត គឺជាសមត្ថភាពក្នុងការទទួលបានចំណេះដឹង ជំនាញ និងបទពិសោធជាប្រចាំពេញមួយជីវិតរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗតាមរយៈការបន្តការសិក្សារៀនសូត្រ ដើម្បីអភិវឌ្ឍសមត្ថភាព និងវិជ្ជាជីវៈផ្ទាល់ខ្លួនសម្របទៅនឹងការផ្លាស់ប្ដូរស្ថានភាពនិងការវិវត្តរបស់បច្ចេកវិទ្យាយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ យ៉ាងណាមិញ បញ្ជីចង្កោមសមត្ថភាពនេះអាចនឹងត្រូវបានកែលម្អ ដោយផ្អែកលើការវាយតម្លៃដំណើរការកម្មវិធី បណ្តុះបណ្តាលលើកដំបូង ឬការរីកចម្រើននៅក្នុងប្រព័ន្ធបច្ចេកវិទ្យា ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឌីជីថល ការលេចឡើងនូវតម្រូវការនានា និងនិន្នាការសកល។ គួររំលឹកថា គិតត្រឹមឆ្នាំ២០២០ នៅពេលដែលកម្ពុជាចាប់ផ្តើមរៀបចំក្របខណ្ឌគោលនយោបាយធ្វើបរិវត្តកម្ម ឌីជីថល សេដ្ឋកិច្ច និងសង្គម ប្រជាជនកម្ពុជា៣២ភាគរយអាចប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាឌីជីថលកម្រិតមូលដ្ឋាន៥ភាគរយមានជំនាញកម្រិតមធ្យម និង១ភាគរយមានជំនាញកម្រិតខ្ពស់៕
